Telkens als ik iemand hoor praten over ‘de gematigde moslims’ moet ik denken aan mijn eigen oma, die het perfecte voorbeeld was van wat men hier in Nederland ‘mijn lieve buurvrouw die toevallig ook een moslima is’ noemt. Een eersteklas manipulator die urenlang kon praten over hoe mooi, vredelievend en liefdevol haar geloof is, zonder maar een woord te biechten over hoe zij jarenlang tussen de veilige muren van haar woning, haar eigen dochter – mijn moeder dus – had mishandeld om een keurige moslima van haar te maken.

Stampen jonge moslims in de madrassa’s niet letterlijk de in het Arabische verwoorde teksten van de Koran in hun hoofd zonder enige ruimte voor interpretatie en contemplatie? Wordt het afwijken van de originele teksten van de Koran niet als verraad van de Islam beschouwd? Worden die jongeren in hun leerscholen niet zodanig gehersenspoeld dat het niet verrassend is dat zij van jongsaf aan ervan overtuigd zijn dat de Koran het letterlijke woord van God is en Mohammed zijn wensen uitvoert? Betekent dat niet dat er geen meerdere Islams bestaan en dat die alleen bestaan in de hersenspinsels van westerse kenners?

Is het dan niet vreemd dat ze intolerant zijn naar niet-moslims en zelfs bereid zijn geweld te gebruiken? Waarom zijn het vrijwel uitsluitend moslims die radicaliseren? Waarom radicaliseren christenen, boeddhisten of hindoes vrijwel niet? Waarom worden meerdere moskeeën in de gaten gehouden wegens radicale predikers, maar geen enkele kerk of boeddhistische gebedshuis? Bevestigen die bovengenoemde 31.000 aanslagen en 146.000 slachtoffers van de laatste 18 jaar niet dat er maar een Islam bestaat en die heeft een gewelddadig karakter?